Obraz matki. Centralną postacią w filmie jest Esther, matka, która chce za wszelką cenę ochronić swoje dziecko i zapewnić mu jak najlepszy start w życie. Jej wytrwałość i determinacja, zdolność do opierania się wszelkim przeciwnościom, budzą podziw. Jednocześnie filmowy obraz matki skłania do refleksji nad granicami ingerencji rodziców w życie dzieci. Esther z „Cudownego życia” warto zestawić z literackimi i kulturowymi reprezentacjami matek (motyw Stabat Mater, mit o Demeter, mit o Niobe, figura Matki-Polki, postaci bohaterskich matek tj. – matka Rollisona, Jadwiga Barykowa itp.).

Skomplikowane relacje rodzinne. W „Cudownym życiu” istotną rolę odgrywa relacja między Esther a jej synem, Rolandem. Nadopiekuńczość bohaterki wynika z jej ogromnej miłości i troski, ale jednocześnie sprawia, że chłopcu brakuje poczucia sprawstwa i asertywności. Ma to daleko idące konsekwencje w jego dalszym życiu. Roland, wychowywany w atmosferze nieustannej ochrony, nie potrafi być samodzielny i podejmać własnych decyzji.

Motyw ofiary i poświęcenia. Esther poświęca własne potrzeby i marzenia, by zapewnić synowi jak najlepsze warunki do życia. Obiecuje mu „cudowne życie” kosztem własnego. Jej historia ukazuje, jak wielką cenę mogą płacić rodzice za dążenie do szczęścia swoich dzieci oraz do czego prowadzi skrajne poświęcenie.

Motyw buntu. W filmie pojawia się sprzeciw wobec narzuconych przez społeczeństwo norm i ograniczeń. Esther z nieco absurdalnym, jak się czasem wydaje, uporem buntuje się przeciwko diagnozie lekarzy i nie godzi się na los, jaki jej synowi przypisują inni. Można odnieść wrażenie, że

Motyw choroby i samotności. Roland staje się postacią, której życie w dużej mierze jest zdominowane przez chorobę i samotność, zarówno na poziomie fizycznym, jak i emocjonalnym. Motyw choroby w tym przypadku nie dotyczy jedynie stanu zdrowia, ale symbolizuje również wewnętrzną niemoc bohatera, jego trudności w radzeniu sobie z życiem oraz głęboką izolację.

Dorastanie. Losy Rolanda śledzimy przez długi czas – od momentu jego narodzin po dojrzałość. Widzimy bohatera zarówno jako chłopca, zależnego od pomocy bliskich, jak i jako dojrzałego mężczyznę. Dzięki temu możemy zobaczyć, jak zmieniają się jego relacje z matką i jak wpływa na niego nadopiekuńczość Esther. To, co miało być fundamentem szczęścia i bezpieczeństwa bohatera, staje się przeszkodą w jego rozwoju.